Vandaag rijden we van Chitwan naar Pokhara met onze Harry. Hij is weer geweldig.
Een rit van 160 kilometer. Daar doe
je vijf en een half uur over. Tatatata. Weer Wacky Wheels Meik. Lol.
Onderweg natuurlijk zien we natuurlijk weer heel veel. Harry maakt voor ons graag een tussenstop om ons foto's te laten
nemen. Prachtige plaatjes maken we van mensen die aan het werk zijn op de
rijstvelden. Wat een zwaar werk. Van zes tot zes staan de mensen gebogen over hun
velden. Niet in te denken dat wij dat zouden moeten doen. Wij kopen ons eten bij Appie. Zij verbouwen het zelf.
Elke
dag is het weer indrukwekkend hoe slecht de mensen het hier hebben en
dat wij zo ongelooflijk verschrikkelijk verwend zijn in Nederland.
Huizen van een paar schotten met golfplaten erop, wassen langs de rivier of in een levada langs de weg. Nepal is een derde wereldland maar oh, oh, oh niet te geloven dat op deze aardbol mensen zo leven.
Vanochtend
niet eens een douche genomen (we hebben gisteravond gedoucht voor het
licht uitviel!) omdat er maar vijf dunne straaltjes uit de douchekop
kwamen. De Nepalezen staan langs de kant van de weg onder een enkel
kraantje met een klein straaltje hun haren en zich zelf, wel bedekt, te
wassen.
Van
de Wegenwacht hebben ze hier uiteraard nog nooit gehoord. Langs de weg ligt een
gekantelde vrachtwagen. Die kan daar dagen, weken of langer blijven
liggen.
Hotel met eindelijk weer Wifi.
Waar zouden we zijn zonder internetverbinding. Nog steeds in Nepal denk ik,
maar dan zouden jullie niet weten hoe geweldig we het naar onze zin hebben.
Heerlijk weertje. Vandaag was het hier 28 graden 
Goed uit te houden dus.
Lente in Nederland???? Ik zie op nu.nl 13 graden 
Goed uit te houden dus.
Lente in Nederland???? Ik zie op nu.nl 13 graden
Het hotel is mooi. We verlangen weer
naar ons bedje. Maar eerst nog even ons diner.
Even de foto van de dag bepalen.
Elke dag een hele klus.
Vanaf
morgen hebben we vier dagen
internetstilte....... Morgen beginnen we aan onze trektocht. The President's Trek.
Domboe............
volgens ons heet onze sherpa echt zo (morgen maar weer even vragen) is
hier al langs
geweest met de instructies. Hij mag ons begeleiden samen met de dragers
die niet ons dragen maar onze bagage en de kok en de keukenhulp. In
het totaal zijn ze met zeven mensen. Speciaal gaan er twee vrouwen met
ons mee.
Dus jullie hoeven nergens bang voor te zijn. Tot zondagmiddag. Dan
zullen
jullie weten of en hoe we dit alles hebben overleefd.
Dit verslag is gemaakt bij
kaarslicht in de tuin van het hotel. Wat hebben we het goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten