Donderdag 22 maart - Dag een van de trekking - President's Trek van Bhumdi naar Bhaisekharka

Om negen uur worden we opgehaald met de “taxi” een oude Suzuki Alto geloof ik. Klein dus. De spiegels zijn met plakband vastgemaakt! Na ongeveer een uur rijden, wegen vol  met keien (we hebben weer een gratis massage) rijden we naar het beginpunt van de trekking. We begrijpen niet dat de banden en veren het volhouden. Bij Bhumdi aangekomen worden we opgewacht door twee vrouwelijke dragers/porters van twintig en veertig jaar oud en de kok. In  hun draagmanden gaan onze rugtassen, slaapzakken, hun spullen en vier dozijn eieren. Een ander draagt de tafel en de tenten. Ongelooflijk hoe sterk ze zijn. Na behoorlijke stijgingen en dalingen in hoge temperaturen komen we aan bij de lunchplek. De lunch is zeer uitgebreid....... soep, brood, salade, patatjes, thee, lemon en heerlijke mandarijntjes toe. Er staat een aparte jerrycan en Dettol om onze handen te wassen.

We vinden het weer heel knap van onszelf hoe wij de tocht tot nu toe volhouden. We hebben vijfhonderd meter stijging volbracht in ongeveer zes uur tijd. Onderweg genieten we van de prachtige natuur. Het mooiste op deze dag de top van een berg in de vorm van een tijgerkop. Prachtig te zien door de eeuwige sneeuw die er bovenop ligt.

We hebben een mooi uitzicht op de Annapurna en komen diverse bosjesmannen, takkewijven en kakmadammen tegen. Niet te geloven wat mensen allemaal in de manden op hun rug vervoeren.

Om half vijf komen wij aan op het tentenkamp. Onze tent is al opgezet en iedereen is druk bezig met de andere tenten, de keuken, onze diningroom en onze toilettent op te zetten.

De ”diningroom” is een complete verrassing. We denken dat de mannentent wordt opgezet. Groot en hoog, maar dan worden er een tafel en krukjes ingezet en worden we uitgenodigd voor de thee en koffie of chocolademelk.

Margreet gaat aan de thee en ik, na zeker vier dagen geen koffie te hebben gedronken, aan de koffie. Nescafé........., maar alles beter dan Nepalese koffie. We zijn eerder al gewaarschuwd en het klopt….....De Nepalese koffie is echt niet te zui….. drinken.

Moe als we zijn gaan we lekker languit op het gras liggen om wat uit te rusten. Twee adelaars in de lucht verwelkomen ons.

We maken gebruik van ons privétoilet en niet te geloven...... er hangt zelfs toiletpapier.

De dames/porters lopen heerlijk met hun mobiel te bellen. En ook niet te geloven.... voldoende bereik hier in dit afgelegen gebied.

Wij hebben dus zeven mannen/vrouwen die ons begeleiden. Vier porters, een kitchenboy, een kok en onze gids.

Na een heerlijke paddenstoelensoep wacht ons de volgende gang. Rijst met een saus, aardappels met boontjes, bloemkool en rauwkost. Met de rauwkost zijn we voorzichtig. Het wordt natuurlijk gewassen, maar het water wat wordt gebruikt is niet te vergelijken met ons water in Nederland. Daarna een toetje een appelbeignet jammie. Hoe de kok het voor elkaar krijgt een appelbeignet te maken is ons een raadsel, maar het lijkt net of hij zo uit de oven komt. En een oven hebben ze toch echt niet mee gesjouwd. Na het avondeten krijgen we een heerlijke beker met een Nepalese drank. De helft ervan bestaat uit alcohol. De rest is niet geheel duidelijk. Maar lekker is het wel. Roxy heet het. We zullen er vast ook lekker op slapen.

Zelfs in onze diningroom hangt een lamp die wij mee kunnen nemen naar onze slaaptent. Wat een rust hier, alleen vogels en het gekwat van onze sherpa en zelfs ook van de dames. We kunnen er maar niet aan wennen. Het gerochel  elke keer weer.

Voor het naar bed gaan horen wij hoe laat wij gewekt zullen worden. Zes uur!!!!!!!!!!!! En dat voor een vakantie. We zullen wel beloond worden met een kop thee en een kom heet water om ons te wassen. Dat maakt het wel goed haha.

Voor we ons tentje opzoeken zien we een prachtige hemel met honderden sterren. We liggen al om half negen in onze slaapzak. Na zo'n hele dag buiten dat wil wel.